Η ταξινόμηση της αρτηριακής υπέρτασης είναι ένα σύστημα με το οποίο αξιολογείται η σοβαρότητα και το στάδιο της ανάπτυξης της αρτηριακής υπέρτασης.
Προσοχή! Στη διεθνή ταξινόμηση των ασθενειών της δέκατης αναθεώρησης (ICD-10), η αρτηριακή υπέρταση στη φύση εμφανίζεται με τον κωδικό I10.
Υπερτονική ασθένεια: ορισμός, περιγραφή και αιτιολογία
Περίπου το 50% των ατόμων πάσχουν από υψηλή αρτηριακή πίεση (GB). Περίπου το ήμισυ της υψηλής αρτηριακής πίεσης δεν γνωρίζουν τι υποφέρει από την ασθένεια. Περισσότερο από το 50% των ασθενών με γνωστή υψηλή αρτηριακή πίεση είτε δεν υποβάλλονται σε θεραπεία είτε αναποτελεσματικά φάρμακα. Η κύρια αιτία της θνησιμότητας σε ασθενείς με υπέρταση ενηλίκων είναι το έμφραγμα του εγκεφάλου ή της καρδιάς.
Ο επιπολασμός της αρτηριακής υπέρτασης αυξάνεται με την ηλικία και το σωματικό βάρος. Οι άνδρες συχνά υποφέρουν από ασθένειες από τις γυναίκες σε νεαρή ηλικία. Οι γυναίκες στη μετεμμηνόπαυση υποφέρουν από υψηλή αρτηριακή πίεση συχνότερα από τους άνδρες.
Η αρτηριακή υπέρταση μπορεί να χωριστεί σε κυρίως (απαραίτητη) και δευτερογενή (οργανικά).
Η συντριπτική πλειοψηφία (> 90%) υπερμεγέθη έχει πρωτογενή υπέρταση, που ορίζεται ως ιδιοπαθή. Η πρωταρχική υπέρταση διαγιγνύεται εξαιρώντας τις οργανικές παθολογίες.
Μερικοί παράγοντες κινδύνου μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου σε νεαρή ηλικία. Στην ιατρική, οι τροποποιημένοι και οι μη τροποποιημένοι παράγοντες του σχηματισμού της νόσου διαφοροποιούνται. Αυτό περιλαμβάνει:
- Ευσαρκία;
- Πλεόνασμα αλατιού, αλκοόλ σε δίαιτα.
- Οι συγκάτοικοι καπνιστών (είναι ένας κίνδυνος επειδή ο ασθενής ακούσια γίνεται παθητικός καπνιστής).
- Στρες;
- Υποδυναμική (έλλειψη αθλητισμού στη ζωή του ασθενούς).
- Καπνός;
- Διαταραχές κυκλοφορίας (σε μικρό ή μεγάλο κύκλο).
- Μεγαλύτερη ηλικία?
- Χαμηλή κοινωνική κατάσταση.
Δευτερεύουσα (συμπτωματική) υπέρταση μπορεί να αποδοθεί σε ένα άλλο σύνδρομο ασθένειας -APNEA σε ένα όνειρο, αορτή CO -cardboard ή αορτική κληρονομιά. Τα νευρογόνα, οι ψυχογενείς και οι μορφές βάθρου είναι επίσης γνωστές. Η τελευταία φόρμα περιλαμβάνει τους αναστολείς της ωορρηξίας και τα ΜΣΑΦ. Τα φάρμακα και οι τοξικές ουσίες, καθώς και μια πολύ υψηλή απόλαυση της γλυκόριζας, μπορούν να οδηγήσουν σε δευτερεύουσα μορφή υψηλής αρτηριακής πίεσης. Η νεφρική υπέρταση μέσω της στένωσης της νεφρικής αρτηρίας καθώς και του υπεργοστερόνη, του φαιοχρωμοκύτωμα, της νόσου ή του υπερθυρεοειδισμού είναι δευτερογενείς μορφές υψηλής αρτηριακής πίεσης.
Ένα άλλο είδος αρτηριακής υπέρτασης εμφανίζεται σε υπερτασικές διαταραχές εγκυμοσύνης (GEC). Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την ηλικία της μητέρας και αρκετή εγκυμοσύνη. Διαφορετικές μορφές είναι γνωστές, συμπεριλαμβανομένης της υπέρτασης της εγκυμοσύνης με ή χωρίς πρωτεϊνουρία.
Παθοφυσιολογία
Μια αρτηριακή υπέρταση συμβαίνει λόγω της αύξησης της περιφερικής αντίστασης, της αύξησης του καρδιακού όγκου ή των συνδυασμών και των δύο. Υπάρχουν αρκετοί μηχανισμοί προσαρμογής σε αυτή τη διαδικασία, έτσι ώστε η αρτηριακή πίεση να διατηρείται συνεχώς σε αυξημένο επίπεδο. Προκειμένου να διατηρηθεί η παραγωγή της καρδιάς, η καρδιά είναι υπερτροφική και μπορεί να αντέξει τη συνεχή πίεση υπό πίεση.
Οι νεφροί διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην παθογένεση της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Αν και η ροή αίματος των νεφρών και ο ρυθμός σπειραματικής διήθησης παραμένουν σε μεγάλο βαθμό σταθερό, η απέκκριση νατρίου αυξάνεται επίσης. Η επίδραση της, για παράδειγμα, η έκκριση της ρενίνης ή η μεταβαλλόμενη επαναρρόφηση του νατρίου συζητείται στην εκτύπωση.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της αρτηριακής υπέρτασης συχνά εμφανίζονται πολύ αργά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ασθένεια είναι ασυμπτωματική.
Η υπέρταση μπορεί να χαρακτηριστεί από τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Πόνος στο κεφάλι νωρίς το πρωί.
- Διαταραχές ύπνου, ζάλη.
- Επιστάξη;
- Εμβοές;
- Μη ειδικές καρδιακές παθήσεις.
- Τρέχοντας του αίθριου.
Στη δευτερογενή υπέρταση, προστίθενται συμπτώματα της υποκείμενης νόσου. Οι ειδικές μορφές υψηλής αρτηριακής πίεσης είναι κρυμμένη υπέρταση (SG) και σύνδρομο λευκής ρόμπα (SBC).
Με SBC, η αρτηριακή πίεση ≥ 140/90 mm Hg αυξάνεται. Τέχνη. Κατά τη μέτρηση στο γραφείο του γιατρού. Οι κανονικές τιμές αρτηριακής πίεσης καταγράφονται στο σπίτι και παρακολούθησαν την αρτηριακή πίεση.
Εάν κρυφτεί υψηλή αρτηριακή πίεση, οι τιμές της αρτηριακής πίεσης βρίσκονται στο γιατρό στο κανονικό εύρος. Οι μετρήσεις του σπιτιού ή η παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης δείχνουν αυξημένες τιμές ≥ 140/90 mm Hg. Τέχνη. Αυτή η μορφή μπορεί να συσχετιστεί με παράγοντες όπως το αρσενικό φύλο και νεότερη ηλικία, καθώς και το κάπνισμα, το αλκοόλ και το άγχος.
Στην περίπτωση υπερτασικής κρίσης, είναι απαραίτητο να συνταγογραφηθεί το σωστό σχήμα θεραπείας για την πρόληψη παθολογικών διεργασιών στα όργανα. Οι ασθενείς με αυτή την ασθένεια πρέπει να προκαλέσουν βοήθεια έκτακτης ανάγκης ή να τους φέρουν στην ίδια την κλινική. Η έλλειψη θεραπείας μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενούς και να έχει μη αναστρέψιμες συνέπειες. Η εξέλιξη της αρτηριακής πίεσης μπορεί να είναι κακοήθης, η οποία θα οδηγήσει σε αδικαιολόγητο κίνδυνο. Εάν προκύψουν αγγειακά συμπτώματα, συνιστάται να δείτε έναν γιατρό αμέσως επειδή μια κρίση μπορεί να οδηγήσει σε δια βίου αναπηρία.
Ταξινόμηση υψηλής αρτηριακής πίεσης σε βαθμό
Τα στάδια της αρτηριακής υπέρτασης διαφοροποιήθηκαν από την ΠΟΥ. Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης που συμβαίνει, για παράδειγμα, μετά από φυσική πίεση, δεν θεωρείται ως υψηλή αρτηριακή πίεση.
Ένας δυσανάλογα υψηλός καθρέφτης της αρτηριακής πίεσης σε χαμηλά φορτία ονομάζεται ασταθής υπέρταση. Η επικίνδυνη μορφή της αρτηριακής υπέρτασης σχετίζεται με διαστολική αρτηριακή πίεση άνω των 120 mm Hg. Τέχνη. Αυτό μειώνεται κατά λιγότερο από 10% κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Νέα (2017) Ταξινόμηση υψηλής αρτηριακής πίεσης μέσω βημάτων και βαθμών: Ο πίνακας δίνεται παρακάτω.
| Βήματα AG | Συστολική πίεση σε mm ed. Τέχνη. | Διαστολική πίεση σε mm ed. Τέχνη. |
|---|---|---|
| Αριστος | <120 | <75 |
| Κανονικός | 120-125 | 75-79 |
| Ψηλά | 126-129 | 80-85 |
| 1 Στάδιο: Ξεκινήστε την υψηλή αρτηριακή πίεση | 130-150 | 85-99 |
| Επίπεδο 2: Μέτρια υψηλή αρτηριακή πίεση | 160-179 | 100-109 |
| Στάδιο 3: βαριά υψηλή αρτηριακή πίεση | ≥ 180 | ≥110 |
| Απομονωμένη συστολική υπέρταση | ≥130 | <90 |
Ταξινόμηση της αρτηριακής υπέρτασης σύμφωνα με το βαθμό
Ανάλογα με τη βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία, τα μάτια, την καρδιά και τα νεφρά, μπορεί να ταξινομηθεί η υπέρταση. Σύμφωνα με τις συστάσεις της ΠΟΥ, υπάρχουν 3 υψηλή αρτηριακή πίεση. Δεν υπάρχουν κλινικά σημάδια για τα όργανα που βλάπτουν τον πρώτο βαθμό. Τα όργανα στόχου επηρεάζονται στο δεύτερο βαθμό και προσδιορίζεται η αθηροσκλήρωση των αγγείων. Με τον τρίτο βαθμό, υπάρχουν προφανείς καρδιαγγειακές επιπλοκές που εμφανίζονται καρδιακές και εγκεφαλικές καρδιακές προσβολές και προσωρινές ισχαιμικές επιθέσεις.
Η στρωματοποίηση του κινδύνου με έντονη αρτηριακή υπέρταση καθορίζει την πιθανότητα επιπλοκών. Ανάλογα με το στάδιο της αρτηριακής υπέρτασης, ο κίνδυνος μπορεί να διαφέρει σημαντικά.
Σπουδαίος! Μόνο ένας γιατρός μπορεί να καθορίσει τη σωστή διάγνωση, την κατηγορία του κινδύνου για να δώσει ορισμένους τύπους συστάσεων για την πρόληψη και τη θεραπεία. Δεν συνιστάται να υπολογιστεί ο κίνδυνος ανεξάρτητων κλιμάκων ανεξάρτητα και να θεραπεύεται η ασθένεια. Η θεραπεία ενός παιδιού και ενός εφήβου μπορεί να διαφέρει. Ένας μεγάλος αριθμός θεραπείας επιλέγεται από γιατρό που εδρεύει στο ιατρικό ιστορικό.
Επιπλοκές
Το πρόβλημα της αρτηριακής υπέρτασης είναι ότι συχνά δεν παραμένει διαγνωσμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα ή αντιμετωπίζεται κακώς. Η έλλειψη συμπτωμάτων αναγκάζει τους ασθενείς να μην αναζητήσουν ιατρική βοήθεια. Αυτό οδηγεί σε επιπλοκές που συχνά εμφανίζονται στην καρδιά, στα νεφρά, στα κεντρικά νευρικά συστήματα και στα μάτια ή στα αγγεία των κάτω άκρων. Η προφορά αθηροσκλήρωση συχνά αναπτύσσεται.
Οι καρδιές και η ανεπάρκεια καθώς και οι στεφανιαίες καρδιακές παθήσεις είναι σημαντικές συνέπειες για την υπέρταση της καρδιάς. Η καρδιά αυξάνεται και βρισκόταν σε αυξημένη επιβάρυνση. Το αποτέλεσμα είναι η κοιλιακή ανεπάρκεια Levo.
Λόγω των αθηροσκληρωτικών μεταβολών στις στεφανιαίες αρτηρίες, το στεφανιαίο αποθεματικό είναι τόσο περιορισμένη ώστε ακόμη και μια μικρή αύξηση του καρδιακού όγκου κατά τη διάρκεια του στρες του στηθάγχου, του έμφραγμα του μυοκαρδίου ή του ξαφνικού στεφανιαίου θανάτου.
Υπερτονική νεφροπάθεια - βλάβη στα νεφρά λόγω της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα της ενδοθηλιακής βλάβης. Τα χρόνια έκθεσης σε υψηλή αρτηριακή πίεση μπορούν να προκαλέσουν έντονη νεφροσκλήρωση με νεφρική ανεπάρκεια του τελευταίου σταδίου.
Η AG μπορεί να οδηγήσει σε παροδικές ισχαιμικές επιθέσεις (TIA), εγκεφαλική καρδιακή προσβολή, υπερτονική μαζική πλημμύρα ή οξεία εγκεφαλοπάθεια. Ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου μπορεί να μειωθεί σημαντικά με τη θεραπεία με την αρτηριακή πίεση.
Η υπερτονική αμφιβληστροειδοπάθεια συνήθως συμβαίνει ως αποτέλεσμα της εξάπλωσης της αθηροσκλήρωσης στα αιμοφόρα αγγεία του αμφιβληστροειδούς. Οι αγγειακές παθήσεις που προκαλούνται από υψηλή αρτηριακή πίεση είναι OZPA, ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής και της αορτικής ενότητας.
Μέθοδος θεραπείας
Η θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης αρχίζει με μη παραμορφωμένη παρέμβαση. Οι πιο σημαντικές μέθοδοι θεραπείας για τη νόσο: διαδικασία θεραπείας:
- Μείωση του σωματικού βάρους σε 25 μονάδες σύμφωνα με τον ΔΜΣ.
- Übergang zu einer niedrigen Salzdiät von <5-6 g NaCl pro Tag (es wird empfohlen, eine DASH-Diät auszuwählen);
- Απόρριψη καπνίσματος, αλκοόλ.
- Περιορίστε την κατανάλωση καφεΐνης.
Είναι επίσης απαραίτητο να περιοριστεί η χρήση υπερτασικών φαρμάκων σε περίπτωση υψηλής αρτηριακής πίεσης. Συνιστάται οι ασθενείς να περάσουν από τον τύπο εκπαίδευσης 3-4 φορές την εβδομάδα για κολύμβηση, συνεχιζόμενη δειλία ή ποδηλασία.
Εκτός από αυτά τα γενικά μέτρα, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν οι ασθένειες που προκαλούν δευτερογενή υπέρταση. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή ένωση υπέρτασης, οι τιμές στόχου της αρτηριακής πίεσης> 140/90 mm Hg θα πρέπει να είναι. Για ασθενείς κάτω των 80 ετών και> 150/90 mm ed. - Για τους ηλικιωμένους ασθενείς.
Η ιατρική θεραπεία αρχίζει με μονοθεραπεία με το φάρμακο επιλογής. Για τιμές που εκτελούνται έντονα από τις κανονικές τιμές της αρτηριακής πίεσης (> 20/10 mm Hg) ή μια πρωταρχική συνδυασμένη θεραπεία με ταυτόχρονες ασθένειες.
Προετοιμασία της επιλογής:
- Beta blocker;
- Αναστολείς ACE.
- Thiazidiuretics;
- ΑΤ1 ανταγωνιστής υποδοχέα.
- Μπλοκ ασβεστίου μακράς επίδρασης.
Ως διπλός συνδυασμός, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα διουρητικό σε συνδυασμό με έναν βήτα αναστολέα, ανταγωνιστές ασβεστίου μακράς δράσης, αναστολείς ACE ή αναστολείς υποδοχέα ΑΤ1.
Οι ανταγωνιστές του ασβεστίου του τύπου της μη φαινοδιροπυριδίνης δεν πρέπει να συνταγογραφούνται μαζί με τους βήτα αναστολείς επειδή συμβάλλουν στην ανάπτυξη της βραδυκαρδίας ή του κολεγκεφαλικού αποκλεισμού.
Ανάλογα με την ταυτόχρονη ασθένεια, τα μεμονωμένα φάρμακα δεν μπορούν να συνταγογραφηθούν. Τα διουρητικά συνιστώνται για υψηλή αρτηριακή πίεση σε συνδυασμό με καρδιακή ανεπάρκεια. Οι αναστολείς ACE μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο για την καρδιακή ανεπάρκεια όσο και για τη διαβητική νεφροπάθεια. Οι αναστολείς βήτα μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν παρουσία ανεπάρκειας του μυοκαρδίου.
Όσον αφορά τη χρήση μεμονωμένων φαρμάκων, παράγοντες όπως οι παρενέργειες, η ατομική ανοχή και η αλληλεπίδραση με άλλα φάρμακα που χρησιμοποιεί ο ασθενής προστίθενται. Οι τρεις συνδυασμοί είναι επίσης δυνατοί εάν ένας διπλός συνδυασμός δεν παρέχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.